Шопен сонсож гэгээрэв… нэг хэсэгтээ л 19-р зуунд очсон мэт боллоо. Дуурийн театрт нэгэн Польш төгөлдөр хуурч Шопены зохиолоос тоглосон юм. Сонгодог хөгжмийг нэвт шувт мэдэрчихсэн чухал царайтай хүмүүсийн дунд орчихсон биш эхэндээ биеэ бариад, нэг л явж өгөхгүй байв. Сүүлдээ орчноосоо тасарч, өнөөх чухал царайтай хүмүүсийн нэг болсон… Хөгжим нь дэндүү overwhelming, миний сонсголгүй чих, жижигхэн тархинд багтахгүй байгаа мэт санагдав. Ягдэлбэрэх гэж байтал тоглолт нь ашгүй нэг юм дууссан. Гэхдээ гоё байсан. Гарахдаа сандраад программыг нь авч гарахаа мартчихсан…
Өнөө шөнө яагүй л бол эрвээхэй зүүдлэнэ дээ…
1 Comment
?????? ?????????????????? ???